Wat echt telt Op zaterdag 30 januari congresseerde de ChristenUnie (digitaal) over haar nieuwe verkiezingsprogramma “Kiezen voor wat echt telt”. Als 'meedenker' was ik in verschillende samenstellingen betrokken bij het formuleren van amendementen en bij een aantal deelsessies in de week voorafgaand aan het congres. Ik heb genoten van de goede, inhoudelijke gesprekken en van de open interactie met Landelijk Bestuur en programmacommissie. De gesprekken, deelsessies en stemmingen op het congres gaven een interessant inkijkje in waar de partij (uiteraard naar mijn bescheiden mening) naartoe beweegt. In dit blog probeer ik daar chocola van te maken, en benoem ik een paar conclusies en een paar aanzetten voor vervolggesprek. We begonnen het congres met een in mijn optiek ijzersterk programma, dat op zo ongeveer alle terreinen die ertoe doen grote keuzes en structurele hervormingen voorstelt. Over dat programma hoorde ik grote overeenstemming. De gesprekken in de deelsessies g
De nationale gemeenschap: wat dan wel ? Er ontstond de afgelopen weken in kringen van de ChristenUnie nogal wat commotie over het essay ‘ Een goed verhaal over migratie ’ van WI-onderzoeker Laurens Wijmenga. De meeste aandacht werd getrokken door een citaat uit een boekje van predikant Ralston, die betoogt dat er naast de bijbelse denklijn over gastvrijheid voor vluchtelingen, ook zoiets is als een bijbelse denklijn waarin ‘ de samenhang en zuiverheid van de nationale gemeenschap centraal staan ’. Het was tekenend voor het huidige politieke klimaat dat direct alle triggers afgingen en iedereen in het gelid sprong om afstand te nemen van het woord ‘zuiverheid’. Het was tevens ironisch dat dezelfde mensen die door dit ene woord met mogelijke ‘boreale’ associaties zó werden getriggerd, zich tegelijk haastten te zeggen dat er in de ChristenUnie helemaal geen spanning of botsende visies rondom het thema ‘migratie’ bestaan . Tenslotte was het jammer, en dat hoop ik in dit blog aan te